Ik gebruik wel eens van die vochtige doekjes die eigenlijk voor babybilletjes bedoeld zijn maar die het op grote-mensen-billen ook uitstekend doen. ‘Ikke doen!’ staat er op de verpakking. Wat toevallig zeg, dat is precies wat ik de hele dag roep! ‘Voor zachte blije billetjes’ staat er ook nog bij. Dat komt dan goed uit want die van mij zijn behoorlijk chagrijnig de laatste tijd!
Als ik ze koop bij de drogist, dan ben ik altijd een beetje bang dat de winkelbediende met een bedenkelijk gezicht zal vragen: ‘wat ben jij met die babydoekjes van plan?’ Maar tot op heden ben ik er mee weggekomen. Net als met de Sudocrem en het talkpoeder, waar ik onder het motto, ‘come on baby, lets talk’ ook gretig gebruik van maak.
Zo gebruik ik bijvoorbeeld ook van die Fitness-handschoenen tegen de hondenpoep. Zullen ze in de sportzaak nou echt denken dat ik drie paar handschoenen per jaar verslijt met fitness? Hou-es op zeg, zoveel tijd heb ik helemaal niet, ik ben Arie Boomsma niet!
spullen die er wél voor bedoeld zijn – zoals rolstoelhandschoenen, rolstoeltassen… – zijn reteduur
Veel van mijn spullen zijn ergens anders voor bedoeld. Mijn rugzak hangt niet aan mijn rug maar aan mijn rolstoel, en mijn hardloopschoenen lopen niet hard. Ik poets mijn titaniumframe met zilverpoets en een pannensponsje, smeer mijn handen in met voetencrème en mijn koevoet gebruik ik niet als voet voor mijn koe, maar om in te breken.
Het is er allemaal niet voor bedoeld, maar de spullen die er wél voor bedoeld zijn – zoals rolstoelhandschoenen, rolstoeltassen, en rolstoelmensenbillendoekjes – zijn reteduur. En weet u waarom? Nou, zal ik het zeggen? Omdat er ‘rolstoel’ voor staat, dáárom!
Rijk worden is eigenlijk best heel eenvoudig. Je maakt een product, zet er ‘rolstoel’ voor en vervolgens schuif je de komma op het prijskaartje een positie naar rechts.
Een kind kan de was doen.
Ikke doen.
Auteur
