De zomer is begonnen en daar gaat er weer een. Een tarzan met korte broek en teenslippers op de gemotoriseerde tweewieler. Niet alleen het motorblok maar ook de kerel is luchtgekoeld. Bij een temperatuur van boven de 30 graden is de verleiding natuurlijk groot om half naakt op het stalen ros te stappen. De helm zit wel op zijn plaats, want het niet dragen is een magneet voor het bonnenboekje van oom agent.
Gelukkig gaat het meestal goed, maar zeker niet altijd. Per jaar zijn er bijna 7000 ernstig gewonden in het verkeer waarvan 40 procent lichamelijke problemen ervaart, variërend van botbreuken, zenuwletsel en soms amputaties. Daarbij overlijden jaarlijks ruim vijftig motorrijders door een verkeersongeval. Een ziekenhuisopname, kosten 700 euro per dag, met meerdere operaties en daarna revalidatiebehandeling is na een motorschuiver de ‘patient journey’. In ernstige gevallen volgt daarop nog arbeidsongeschiktheid met een uitkering. In 2020 waren de kosten gemaakt door verkeersongevallen voor de maatschappij geschat op 27 miljard euro. Veel persoonlijk leed en maatschappelijke lasten.
Als hij onfortuinlijk toch het asfalt tegenkomt en plots een nummer is in de statistieken, spant het zorgvangnet en gaan alle registers open.
Waarschijnlijk zijn deze statistieken bij meneer korte-box niet bekend of leeft hij in de veronderstelling dat hem niets zal overkomen zolang zijn hoofddeksel maar goed zit. Als hij onfortuinlijk toch het asfalt tegenkomt en plots een nummer is in de statistieken, spant het zorgvangnet en gaan alle registers open.
Traumaslachtoffers doen een groot beroep op mens en middelen binnen de gezondheidszorg, waarbij meneer kortbroekje, na een schuiver, verreweg het grootste deel van de kosten doorschuift naar anderen. Oftewel, risico neemt op de collectieve rekening van de buurman en overige landgenoten.
Ook dit gegeven zal hem waarschijnlijk niet deren. Ruiters, voetballers en wielrenners komen ook niet altijd ongeschonden uit de strijd, werpt hij wellicht tegen. Dat is waar, maar een cap, scheenbeschermers en fietshelm horen wel bij de niet wettelijk verplichte standaard uitrustig van deze lieden. Meer bescherming geeft minder letsel en die verantwoordelijkheid mag onze motormuis niet ontlopen. Dus knaap, helm op, pak aan, laarzen geveterd en rijden maar. Risicoreductie begint bij jezelf.
Auteur
