In een trein gaan zitten, lopen op stapstenen of manoeuvreren rondom een tafeltje: dit klinkt niet heel uitdagend toch? Maar stel je voor dat je een volledige dwarslaesie hebt en dat je niet kan staan of lopen. Dan worden deze activiteiten ineens praktisch niet uitvoerbaar. Tenzij… je een exoskelet kan bouwen dat deze activiteiten wél uit kan voeren.
Dit is dan ook precies wat er eind oktober in Zürich mogelijk was voor een aantal piloten (zo heten de mensen die in een exoskelet lopen). Hier werd namelijk de Cybathlon georganiseerd. Deze wedstrijd kun je zien als de bionische spelen en wordt sinds 2016 één keer per vier jaar georganiseerd. Hun slogan is ‘for a world without barriers’. Er zijn allerlei onderdelen, zoals races met arm- en beenprothesen of in een rolstoel. Het parcours dat de piloten in de exoskeletten moeten afleggen, wordt elke editie uitdagender. De taken die door de organisatie geselecteerd worden, lijken steeds meer op ‘normale’ activiteiten uit het dagelijks leven. Hierdoor worden teams uitgedaagd om de exoskeletten beter functioneel inzetbaar te maken.
Lopen in een exoskelet heeft een grotere invloed op het mentaal welbevinden dan wij dachten.
En dat is een belangrijke volgende stap. In het onderzoek dat we in de Sint Maartenskliniek hebben uitgevoerd met een exoskelet, ontdekten we dat lopen in een exoskelet een grotere invloed heeft op het mentaal welbevinden dan wij dachten. Het belang van rechtop kunnen staan en mensen in de ogen kijken wordt echt onderschat. Bovendien zijn er ook positieve gezondheidseffecten te verwachten door het gebruik van exoskeletten, zoals betere doorbloeding, sterkere botten en minder pijn. Maar voor het dagelijks gebruik zijn de huidige commercieel verkrijgbare exoskeletten nog niet geschikt. Ze zijn te groot en door het gebruik van krukken heb je je handen nooit vrij. En dat is juist wel handig als je dingen in huis wil kunnen doen.
Project March was een van de teams die mee mochten doen aan de Cybathlon. Dit is een studententeam uit Delft, waar wij ontzettend graag mee samenwerken. Deze studenten zetten hun studie een jaar stil om te werken aan een verbetering van de mobiliteit van mensen met een dwarslaesie. In de loop van de jaren hebben ze al heel wat ontwikkelingen in het exoskelet doorgevoerd, waardoor er meer mogelijk is met het exoskelet. Helaas kon het team door technische problemen hun races niet lopen tijdens de Cybathlon. Ontzettend jammer, maar alleen al het feit dat ze op de Cybathlon stonden was al een uitermate knappe prestatie!
Ik merk dat er bij veel collega’s nog veel weerstand zit tegen de toepassing van exoskeletten.
Ik merk dat er bij veel collega’s nog veel weerstand zit tegen de toepassing van exoskeletten. Deels begrijp ik dat, omdat de huidige exoskeletten erg duur en niet functioneel genoeg zijn. Toch gaat mijn hart sneller kloppen als ik de beelden van de Cybathlon zie en de studenten van Project March aan het werk zie. Deze inspanningen hebben we nodig om de techniek verder te innoveren en functioneel toepasbaar te maken. Ik denk altijd maar dat Leonardo da Vinci ook voor gek is verklaard toen hij rond 1500 tekeningen maakten van vliegtuigen. En toen de broeders Wright in 1903 hun eerste vlucht maakten in hun eigen vliegtuig had ook niemand kunnen vermoeden wat voor vlucht deze ontwikkeling uiteindelijk zou nemen.
Omdat stilstand in dit geval achteruitgang is, vind ik het heel belangrijk om door te gaan met het onderzoek naar de toepassing van exoskeletten. Zodat mensen met een dwarslaesie op een dag kunnen kiezen tussen lopen of rollen, net wat op dat moment het meest handig is.
Auteur
