‘Je moet wel een beetje uitkijken met wat je eet, anders word je hartstikke dik.’ Dat is wat ze je vertellen als je in een rolstoel door het leven gaat. Dus het eerste wat je dan moet doen, is jezelf afvragen of je het erg vindt om wat zwaarder te zijn. Want slank kan wel in de mode zijn, maar mode is uit, dus wat geeft het.
Mocht je toch besloten hebben dat je liever dun bent, dan moet je dus minder eten en meer bewegen. Minder eten is op zich niet zo moeilijk, maar voor veel rollers is meer bewegen toch wat lastiger. Ik ben een bofkont wat dat betreft, want ik ben fysiek prima in staat om me te bewegen, mits het mooi weer is en ik niet lui ben.
Minder eten is op zich niet zo moeilijk, maar voor veel rollers is meer bewegen toch wat lastiger.
Dus ben ik eigenlijk altijd een dun mannetje geweest. In het revalidatiecentrum heb ik mij vorig jaar nog laten wegen: 60 kilo schoon aan de haak (dat hing niet echt lekker trouwens).
Toch had ik het idee dat ik de laatste maanden een buikje begon te ontwikkelen. Daarom heb ik vorige week met behulp van een houten plaat en een gewone-mensen-weegschaal een rolstoelweegschaal in elkaar geknutseld, en wat denk je? 71,9 kilogram!
Gelukkig moest de rolstoel er nog af, maar toch bleef er nog 60,9 kilogram over. En daar snapte ik helemaal niets van, want ik eet niet eens over mijn longen! Die komma 9 moest er echt af hoor, ik zag hem zo zitten, rechts onderin mijn buik.
Ik ben van de rigoureuze aanpak, dus besloot subiet te stoppen met eten. Maar toen ik me twee uur later nog een keer woog, was ik geen ons afgevallen! En ik werd er ook nog eens behoorlijk chagrijnig van.
Kortom, ik ben maar weer gestopt met lijnen, dan maar wat dikker. Word ik misschien eindelijk ook eens gezellig.
Auteur
