Zo op het eerste oog lijken de bedrijfstakken hospitality en de zorg niet in elkaars verlengde te liggen. Toch is dat niet helemaal waar, weten Nico de Hoogh en Mark Hendriks (foto). Beiden maakten de switch van het hotelwezen naar teammanager bij Libra Revalidatie & Audiologie en zien zeker raakvlakken: ‘Gastvrijheid is ook bij Libra gevraagd.’
Zien waar je het voor doet en bijdragen aan het geluk en herstel van de gezondheid van een revalidant. Dat is in de kern waarom Mark Hendriks en Nico de Hoogh in de zomer van 2020 de overstap maakten naar een functie bij Libra Revalidatie & Audiologie. Mark bekleedde managementfuncties bij onder andere Kapellerput Conferentiehotel in Heeze, maar werkte daarvoor als weekend- en vakantiekracht bij een psychogeriatrisch centrum in ’s-Hertogenbosch. Bij Libra is hij als teammanager verantwoordelijk voor onder meer de receptie, het facilitair servicepunt en gebouwbeheer. ‘Dat doe ik op een actieve manier, waarbij kwaliteit, veiligheid en een prettige omgeving voor de revalidanten kernwaarden zijn. Ik maakte deze overstap, omdat ik juist weer op zoek was naar het “zien waar je het voor doet”; het contact wat ik had met de bewoners van het psychogeriatrisch centrum is me altijd bijgebleven.’
Klinische maaltijden
Ook voor Nico is Libra niet de eerste werkgever in de zorg. Vanuit een commerciële rol werkte hij bij zorgorganisaties, zoals het Maxima Medisch Centrum. Zijn hospitality-ervaring deed hij op in de Verenigde Staten bij Intercontinental hotels en als restaurantmanager bij Van der Valk. Vanuit die laatste functie is het logisch dat hij bij Libra voor de voeding – van restaurant tot de klinische maaltijden – verantwoordelijk is. Daarnaast behoren ook de schoonmaak, het linnen en de bedrijfskleding tot zijn takenpakket. ‘De behoefte van de hotelgast is totaal anders dan die van een revalidant’, onderstreept Nico. ‘De eerste wil een zo prettig mogelijk verblijf. Voor de revalidant is het verblijf bij Libra juist noodzakelijk om te herstellen. Maar ook dan kun je het hem of haar zo aangenaam mogelijk maken.’
Voedingsadvies
Wat beide mannen opvalt, is dat de samenwerkingen met alle diverse teams verbeterd kan worden wanneer je van de ‘eilandjes’ afstapt en de verbinding zoekt. Zo dienen de ‘medewerkers voeding’ actief samen te werken met de verpleging en de diëtisten. Dit om ervoor te zorgen dat de revalidanten enerzijds op basis van hun medische situatie de juiste adviezen en voeding krijgen om het herstel te bevorderen, maar anderzijds toch lekker kunnen eten. Door de verbinding is er bovendien continu, als daar behoefte aan is, ook toezicht en hulp beschikbaar vanuit de verpleging. De kracht zit dus in de samenwerking.
Praatje maken
Nico neemt de schoonmakers als voorbeeld. Zij krijgen de ruimte om contact met de revalidanten te hebben. ‘De schoonmakers maken een praatje, vragen hoe het met ze gaat. Voor therapeuten zijn ze daardoor een extra informatiebron. Zij weten soms eerder of iemand er psychisch doorheen zit, meer begeleiding wenst of veel pijn heeft.’ Revalidanten vinden een praatje maken vaak fijn, maar zijn net zo graag even op zichzelf. ‘Inspelen op de behoeften van de revalidant zie ik ook als gastvrijheid’, stelt Mark. ‘Bij gebouwbeheer kun je dan bijvoorbeeld denken aan mogelijkheden creëren om gemakkelijk even naar buiten te kunnen en te kunnen genieten van een groene en ‘helende’ omgeving. En de collega’s van de receptie zijn natuurlijk bij uitstek gastvrij: zij staan je vriendelijk te woord en helpen je verder.’
Warmte
In een hotel staan de wensen van de gasten als vanzelf centraal. Van gasten is bijvoorbeeld bekend hoe laat ze Roomservice wensen, hoe laat ze willen uitchecken en hoe ze hun biefstuk gebakken willen hebben. ‘Van onze revalidanten weten we minder’, steekt Nico van wal. ‘We zijn op dit gebied vooral reactief bezig. Dat kunnen we al verbeteren met eenvoudige vragen als “wat vind je van je verblijf hier?”.’ Volgens Nico past zo’n verbetering prima bij hoe hij de zorg ziet: ‘Maar het mooiste van de zorg is de voelbare warmte van de organisatie. Libra haalt alles uit de kast voor de revalidanten. Ook als het extra inspanning of extra geld kost.’
Draagvlak
Mark en Nico komen uit een commerciële omgeving. Dat betekent dat je zwarte cijfers moet draaien en het kostenplaatje vaak leidend is. Bij Libra staat het zorgproces centraal en lijken de kosten bijzaak. ‘Toch moeten bedrijfsvoering en financiën met elkaar in balans zijn’, vindt Nico. ‘Libra beweegt zeker in die richting en ik denk dat Mark en ik daaraan bijdragen. We maken marges zichtbaar en creëren draagvlak voor een doelmatige, financieel gezonde organisatie.’
Hoe dan ook zijn Mark en Nico het erover eens dat medewerkers uit een andere branche voor een frisse blik in zorgland kunnen zorgen. ‘Afkomstig uit een hardere wereld schoppen we hier wel eens ergens tegenaan’, beseft Mark. ‘Tegelijkertijd begeeft een organisatie zich daardoor wel buiten de gebaande paden. En dat is denk ik alleen maar goed.’
Gerelateerde artikelen Revalidatie Magazine
Bestuurslid Wouter raakte als jonge econoom besmet met het zorgvirus
Blogger Yvette geeft weer betekenis aan de levens van revalidanten
Van kinderzorg naar volwassenzorg: ‘Zorg voor een soepele overgang en geen harde knip’
Gerelateerde artikelen Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde
Ervaringsdeskundigheid: de Kracht van Doorleefde Persoonlijke Ervaring
De kracht van revalidatiezorg na een Intensive Care opname
